Guccio Gucci nigdy nie marzył o karierze w modzie. Ten zakochany w luksusowych hotelach chłopiec, poszukując swojej życiowej drogi wybrał się w podróż po Europie, aby w efekcie końcowym powrócić do rodzinnej Florencji i na nowo odkryć piękno fachu swojego ojca - kaletnictwa. W latach 20. XX wieku ekskluzywne torby od Gucciego nosić chciał każdy, kto podróżował tylko pierwszą klasą. Dziś imperium Gucciego oferuje nie tylko doskonałe akcesoria skórzane, ale także wspaniałe kreacje pret a porter i haute couture.

„Jakość pamięta się o wiele dłużej niż cenę.”

Guccio Gucci

Wszystko zaczęło się w Italii...

Guccio Gucci urodził się w 1881 roku we Florencji. Od dziecka przyglądał się pracy swojego ojca, kaletnika, zajmującego się na co dzień produkcją akcesoriów skórzanych. W przeciwieństwie do wielu modowych geniuszy, Guccio nie marzył o karierze związanej z modą, projektowaniem ubioru czy rozwijaniem pasji artystycznych. Jego marzenia dotyczyły zupełnie czego innego. W biografii Gucciego nie znajdziemy magicznego momentu objawienia wizji zmiany świata mody. Jako młody chłopiec wiedział jednak jedno - chciał uciec od swojego przeznaczenia i za wszelką cenę nie pójść w ślady swojego ojca. Na temat wyboru jego życiowej ścieżki, krąży pewna legenda. Podobno zawsze wychodząc z pracowni swojego ojca napotykał portiera ekskluzywnego hotelu Principe di Savoia. Chłopiec szczerze podziwiał jego pracę. Rzekomo portier powiedział młodemu Gucciemu, że aby pracować w hotelu takim jak ten, musi pojechać do Londynu i zdobyć doświadczenie w tamtejszym Savoyu...

Orientalny smak luksusu

W 1898 roku, 18-letni Guccio wyruszył w podróż, która na zawsze miała zmienić meandry jego losu. Zdeterminowany w dążeniu do celu, stanął u progu hotelu Savoy w stolicy Wielkiej Brytanii. Niedoświadczony Gucci nie miał jednak szans na pracę portiera, który bądź co bądź, jako osoba, z którą w pierwszej kolejności mieli styczność elitarni i dystyngowani goście, stanowił wizytówkę hotelu. Guccio dostał jednak pracę jako pomywacz, ukryty na zapleczu hotelowej kuchni. W końcu doczekał się jednak awansu i pracy przy obsłudze jednej z pierwszych na świecie elektrycznych wind w luksusowym Savoyu. Gucci uwielbiał swoją pracę. Mógł bowiem na co dzień przebywać w otoczeniu bogaczy podróżujących z najbardziej wykwintnymi kuferkami, walizkami i torbami wykonanymi z doskonałej jakości skóry. Praca przy luksusowym bagażu bardzo spodobała się młodemu Gucciemu. Po okresie pracy w Londynie, młody Włoch przeniósł się do Paryża, gdzie pracował jako steward w wykwintnym Orient Expresie, na linii Paryż - Sankt Petersburg.

Na marzenia nigdy nie jest za późno - pierwszy sklep we Florencji

W 1902 roku Gucci wrócił do Włoch i podjął decyzję o założeniu rodziny z Aidą Calvelli, która miała już nieślubne dziecko z poprzedniego związku. U progu XX wieku, Gucci popełnił poważny mezalians, a małżeństwo to nie bardzo podobało się jego rodzinie. Wkrótce na świat przyszli jego synowie, którzy u progu dorosłości odegrali bardzo ważną rolę w rozwoju imperium ojca. Po powrocie z zagranicznych wojaży, Gucci zajął się produkcją siodeł i uprzęży skórzanych dla koni. Gdy do masowej produkcji i powszechnego użytku weszły pierwsze automobile, spadło zapotrzebowanie na sprzęt do jazdy konnej. Dlatego też w 1921 roku, w wieku 40 lat Gucci spełnił swoje życiowe marzenie i otworzył we Florencji swój pierwszy sklep z luksusowymi akcesoriami skórzanymi. Torby od Gucciego mieć chciał każdy, a stylowa podróż przez Atlantyk nie mogła obyć się bez kompletu ekskluzywnych toreb od florenckiego kaletnika oznaczonego charakterystycznym logotypem składającym się z dwóch liter „G”, oznaczających Guccio Gucci.

Rodzinne modowe imperium

Synowie Guccio nie mieli wątpliwości jaką ścieżkę kariery wybrać - po osiągnięciu pełnoletniości dołączyli do biznesu ojca. Imperium Gucciego rozrastało się - także pod względem asortymentu. W latach 30. XX wieku, Gucci wprowadził do produkcji kultowe, ręcznie robione mokasyny ozdobione sprzączką inspirowaną końską uzdą. Po dziś dzień mokasyny, występujące w pełnej gamie kolorystycznej, wykonywane są ręcznie przez szewców we Florencji. Okres międzywojenny oraz czasy drugiej wojny światowej były kolejnym wyzwaniem przed jakim stanęła luksusowa firma kaletnicza Gucciego. Ponieważ Mussolini wprowadził ograniczenia na dobra luksusowe, firma rozpoczęła produkcje swoich toreb z beżowo-brązowej tkaniny wyszywanej charakterystycznym diamentowym wzorem z logo „GG”. Braki materiałowe w trudnym okresie doprowadziły do wielu innowacyjnych pomysłów, między innymi wyprodukowania modelu torebki z bambusowym uchem.

Przed śmiercią Gucciego w 1953 roku, rodzinie udało się otworzyć kolejne sklepy: w Rzymie, Mediolanie oraz Nowym Jorku. Schedę po genialnym kaletniku z Florencji przejęła jego liczna rodzina, której fortuna nie oszczędziła przed licznymi skandalami. Mimo zawiłych perypetii rodziny Guccich, firma przeżywa ponowny rozkwit za sprawą genialnych projektantów mody takich jak Tom Ford czy ekscentryczny Alessandro Michele. Z biegiem czasu Gucci weszło także na rynek z kolekcjami linii odzieżowych dla mężczyzn i kobiet. 

Pliki cookie poprawiają Twoje wrażenia, dostosowują reklamy i ulepszają naszą witrynę.